نوشاماشین در ظرفیتهای ۵۰، ۳۰۰، ۵۰۰، ۸۰۰، ۱۰۰۰، ۱۵۰۰ تن ورودی گوجه به خط تولید در ۲۴ ساعت طراحی و ساخته می‌شود.
مقدار رب تولید شده، به عواملی از قبیل بذر و نوع گوجه مقدار بریکس گوجه ورودی به خط، درخواست مشتری برای تحویل محصول نهایی با بریکس مشخص، و ماشین آلات بکار رفته در خط تولید محاسبه می‌گردد. فضای مورد نیاز در ظرفیت های ۵۰ الی ۵۰۰ تن، ۱۴۰۰ الی ۲۸۰۰ مترمربع و برای ظرفیت های ۸۰۰ الی ۱۵۰۰ تن، ۳۲۰۰ الی ۴۵۰۰ مترمربع فضای مسقف می‌باشد.
خط تولید رب گوجه فرنگی از ماشین آلات مختلفی تشکیل شده است که هر کدام کارایی جداگانه ای دارند.
ماشین آلات خط تولید رب ظرفیتهای گوناگونی دارد و گاهی در موارد که کارخانه ای بزرگ با ظرفیتی بالا باشد ممکن است این خط کامل و در مواردی برخی دستگاه ها چند مورد از آن در خط تعبیه شده باشد و برعکس آن نیز در کارگاه ها یا تولیدی های کوچکتر ممکن است برخی از فرآیندها دستی صورت گیرد.
اما به طور کلی دستگاه ها و ماشین آلات خط رب به شرح زیر است.
۱. دریافت معلق
۲. وان دریافت اولیه
۳. بالابر‌غلطکی‌یا‌الواتور
۴. - وان دریافت ثانویه
۵. فیلتر فیزیکی
۶. سورتینگ
۷. مونوپمپ
۸. خردکن‌گوجه‌فرنگی(کراشر)
۹. پری هیتر
۱۰. صافی آب گوجه
۱۱. مخزن‌آب‌گوجه‌فرنگی
۱۲. سیلوی تفاله
۱۳. تغلیظ‌‌تحت‌خلاء‌کانتینیوس
۱۴. برج خنک کننده
۱۵. بشکه برگردان
۱۶. تغلیظ تحت‌خلاء(بچ)
۱۷. پاستورایزر
۱۸. تونل‌پاستوریزاتور
۱. دریافت گوجه فرنگی
۲. شست وشوی مقدماتی
۳. سورتینگ و شست وشوی نهایی گوجه
۴. خردکردن گوجه
۵. پخت اولیه
۶. فیلتراسیون
۷. تانک فرموله
۸. تغلیظ آب گوجه
۹. مخزن ذخیره
۱۰. پاستوریزاسیون
۱۱. پرکن ودربندی
۱۲. پاستوریزاسیون قوطی پرشده
۱۳. عبوراز زیردوش آب سرد
۱۴. خشک کردن
۱۵. اتیکت زنی وبسته بندی
گوجه فرنگی را در جعبه های ۲۵ کیلوگرمی به کارخانجات، پس از تعیین میزان نسبی وزن آنها وارد کرده و در سکوی بارگیری قرار می دهند، پس از کنترل تعداد جعبه های بارگیری شده، به بخش حوضچه ی شست و شو ارسال می گردند.
در کارخانجات تولید رب گوجه، حوضچه های پر آب با کفی سیمانی و شیبدار وجود دارند که دارای لوله های انتقال دهنده ی هوا می باشند. گوجه فرنگی ها وارد این حوضچه ها شده و با هوای خروجی از لوله های حوضچه به حرکت در آمده و شسته می شوند.
گوجه فرنگی ها پس از عبور از دوش آب، توسط کارگران ناظر بررسی شده و در صورت مشاهده هرنوع آلودگی، له شدگی و کپک از سایر گوجه ها جدا شده و دور ریخته می شوند.
گوجه های غربال شده از مرحله ی شست و شو وارد دستگاه های خرد کن مجهز به تیغه های متحرک شده و خرد می شوند.سپس وارد مخزنی یک متر مکعبی به نام بالانس تانک می گردند.
پری هیتر دستگاهی افقی و به شکل استوانه است که دارای لوله های کم قطریست که اطرافشان را بخار فراگرفته است.گوجه ها توسط منوپمپ ها وارد پری هیتر می شوند. در پری هیتر به حرارتی معادل ۸۵ الی۹۰ درجه سانتی گراد می رسند.
۱) راندمان آبدهی در مرحله ی فیلتراسیون تا حد زیادی وابسته به حرارت پری هیتر بوده و درصورت افزایش آن، افزایش می یابد.
۲) حرارت پری هیتر سبب نابودی آنزیم پکتیناز شده و رب نهایی دارای ویسکوزیته ی مناسب تری خواهد بود.
۳)حرارت بالای پری هیتر سبب میکرب زدایی و میکرب کشی گوجه ها گشته و فرایند اصلاح و سالم سازی محصول نهایی تسریع می گردد.
۴)گوجه ها براثر حرارت وارده، بسیار نرم تر و در نتیجه برای فرایند آبگیری آماده تر بوده، هم چنین هرچه بافت گوجه های ارسالی به مرحله ی فیلتراسیون نرم تر باشد، احتمال نابودی زودهنگام صافی ها نیز کمتر خواهد بود.
در این مرحله گوجه های نرم شده برای فیلتر شدن از صافی های دو یا سه مرحله ای عبور می کنند.نوع مراحل بسته به قطر صافی های هر محله تفکیک می گردد و صافی های دو مرحله ای ۱ میلی متر و صافی های سه مرحله ای ۰.۷ میلی متر قطر دارند.دلیل استفاده از صافی های مختلف، تعیین سطح کیفیت و کمیت مراحل آب گیری است.
مرحله ی بعدی، مرحله ی تانک های فرموله یا همان مخازن استیلی شکلی است. پس از تخلیه ی گوجه ها به درون این مخازن، به اندازه ی ۳ درصد از حجم آب گوجه های موجود در مخازن به آن ها نمک اضافه می گردد.
دیگ های تغلیظ مرحله ی بعدی از خط تولید رب هستند.ورود آب گوجه به دیگ های تغلیظ توسط پمپ های تخلیه صورت می پذیرد.
یکی از نکاتی که در این مرحله باید به آن اشاره کرد این است که امکان افزودن نمک پس از خروج رب گوجه از دیگ تغلیظ نیز امکان پذیر بوده و شیوه ی صحیح تری است اما بدلیل ناخالصی های فراوان موجود در نمک، در مرحله ی تانک فرموله نمک را به آب گوجه اضافه می کنند.
تغلیظ در کارخانجات می تواند به صورت یک، دو و یا چند مرحله ای انجام گردد.
چنانچه تغلیظ آب گوجه ها در دو مرحله صورت پذیرد آن را بچ و اگر در چند مرحله انجام شود سیرکولاسیون نام دارد.
فرایند تغلیظ رب در کارگاه های کوچک نیز انجام می گردد با این تفاوت که تغلیظ یک مرحله ای کارگاه ها توسط دیگ های تحت خلآ و تغلیظ دو مرحله ای توسط دو دیگ مشابه صورت می گیرد.
از مزایای تغلیظ یک مرحله ای توسط دیگ های تحت خلا حفظ بیشتر رنگ طبیعی و مواد معدنی موجود در گوجه است.
ورود رب گوجه ی خارج شده از دیگ های تغلیظ به مخازن ذخیره را پاستوریزاسیون مقدماتی گویند.
در مرحله ی پاستوریزاسیون، رب گوجه از مخازن ذخیره خارج شده و از دستگاه هایی مشابه پری هیتر با حرارتی معادل ۸۵ درجه ی سانتی گراد عبور می کنند.
دستگاه های پرکن قوطی در این مرحله از خط تولید، وظیفه ی پر کردن قوطی ها از رب را بر عهده دارند. مرحله ی درب گذاری روی قوطی های پر شده ی رب را دربندی گویند.
قوطی های رب را از زیر جریان آب سرد عبور می دهند به طوریکه دمای قوطی ها ۳۸ الی ۴۰ درجه ی سانتی گراد کمتر از درجه ی آن ها نسبت به تونل بخار گردد، یعنی حدودا دمایی معادل با ۵۲ الی ۵۰ درجه سانتی گراد.
محصول نهایی بسته بندی شده در قوطی را از میان تونل های بخار ۹۰ درجه عبور می دهند و میزان قرارگیری قوطی ها در تونل های بخار به نوع جنس ظرف بسته بندی آنها بستگی دارد.
قوطی های سرد شده پس از عبور از زیر پنکه های گرم کننده، خشک می شوند.
لیبل و یا اتیکت مناسب هر قوطی روی آن برچسب گذاری شده و سپس قوطی ها راهی مرحله ی بسته یندی و یا پکیجینگ نهایی می گردند.
